Troia, settembre 1130
Bertolotto figlio di Guglielmo di Broilo, cittadino di Troia, lascia in eredità al monastero di S. Angelo di Orsara, rappresentato dal suo abbate Hero, due pezzi di terra situati ai piedi del Monte Calvello, ereditati da suo padre, e riserva la quarta parte a sua moglie.
In nomine Domini. Anno ab Incarnatione Iesu Christi millesimo centesimo tricesimo primo, et primo anno regnante domino Roggerio magnifico Siciliae, Apulie atque Calabriae rege, men(se) septembre, nona indictione. Ego Bertolottus filius Guillelmi de Broylo, civit(atis) Troie habitator, notum facio quam, dum valida detinenrer infirmitate, et qualiter res meas disponerem excogitarem, convocatis de amicis meis coram Robberto regali iudice et subscriptis testibus, duo petia de terra existentia a pede Montis Calvelli mihi a iamdicto patre meo pertinentia, in extremo iudicio meo pro anima mea et animabus parentum meorum Deo et monasterio Sancti Angeli de Ursaria, in quo dompnus Herus venerabilis abbas nunc prehest, iudico, quarta excepta que ex ipsis Grayle pertinet uxori mee.
Quorum unum has habet incircuitu fines et mensuras: in prima parte secus viam que vadit in Matinam, sunt passus septuaginta quatuor et duo pedes; a secunda parte secus terram quam Thomasius filius Ugonis Mortamane nepos meus eidem iudicavit monasterio, pro qua terra ambo hec petia de terra mihi in sortem devenerunt, sunt passus octoginta; a tertia parte secus stincitum meum, sunt passus centum triginta quatuor; a quarta parte secus terram quam habeo comunem cum filiabus Thomasii, sunt passus nonaginta octo usque in priorem finem. Aliud quidem petium his clauditur mensuris et finibus: in prima parte secus viam iamdictam et secus terram Sancti Nicolai et secus flumen Sandoris, sunt passus centum octoginta tres; a secunda parte secus viam que vadit ad castellarum Montis Calvelli, sunt passus centum duo; a tertia parte secus terram (°°°°°°°°°°°°°°) per ipsam costam, sunt passus centum quadraginta; a quarta parte secus terram quam Thomasius ipsi iudicavit monasterio, sunt passus centum et duo duoque pedes usque in priorem finem.
Qui passus quinque ped(um) et sem(is) constat, et est pedis mensura a principio istius cartulae usque in lateris incisuram ubi crux est. Infra hos quidem fines et mensuras nec mihi nec meis heredibus nec alicui alteri aliquid remanere dico, quarta uxoris mee excepta, sed una cum inferioribus et superioribus, cum via suisque pertinentiis omnibus, ipsa uxoris mee quarta excepta, iudicavi ea iamdicto monasterio, ita ut prefatus abbas suique successores ad opus eiusdem monasterii ea habeant proprie, et exinde quod voluerint faciant sine mea meorumque heredum contradictione vel cuiuscumque requisitione. Et hanc cartulam te Petrum Senem not(arium) scribere rogavi in civit(ate) Troia feliciter.
+ Ego qui s(upra) Robbertus regalis iudex.
+ Signum crucis proprie manus Amici Melfiae Troiae stratigoti est.
+ Signum crucis propriae manus Robberti de Concilio est.
+ Signum crucis propriae manus Landulfi fili(i) Iohannis de Sasso est.